Vanaf Sydney is
het maar drie uur vliegen naar Christchurch, over de prachtige besneeuwde
bergtoppen van de Nieuw-Zeelandse Alpen. De klok gaat twee uur vooruit, dus het
tijdsverschil met Nederland is nu 12 uur. We weten inmiddels ook dat de zomer
hier nogal wisselvallig is: de ene dag kan een heel frisse, sombere dag zijn,
de volgende een warme, zonnige dag. Een verbrande kop en een verkoudheid liggen
hier dus constant op de loer. ’s Avonds en ’s nachts koelt het flink af en
misschien wel daardoor zijn die avonden en nachten volledig ongedierte vrij.
Halleluja!
Christchurch is
de stad waar onze rondreis begint. Met zo’n 380.000 inwoners niet een heel
grote stad, en toch de tweede stad van het land. Maar ja, in NZ wonen dan ook
maar vier miljoen mensen. We weten eigenlijk niets van Christchurch, behalve
dat het een paar jaar geleden is getroffen door zware aardbevingen die over de
hele wereld het nieuws haalden. Nog steeds schudt zeer regelmatig de grond onder
de stad, zoals we zelf ook hebben ervaren. Christchurch staat bekend als de
meeste Engelse stad van NZ en ook als ‘Garden City’ vanwege het vele groen en
de kleine, super heldere Avon River die door het centrum stroomt.
|
De verwoeste kathedraal |
Met de aardbevingen
van september 2010 en met name februari 2011 is het hele stadscentrum aan gort
gegaan. Van bezienswaardige historische gebouwen, waaronder de kathedraal, zijn
nog maar delen over. Ooit had Christchurch een skyline, maar er staan nog slechts
drie torens overeind. Een stadswandeling anno 2015 is gerust ‘apart’ te noemen.
Het is er nog steeds een puinhoop, letterlijk. In Nederland waarschijnlijk
ondenkbaar, maar op heel veel plekken zijn de restanten van ingestorte of
gesloopte gebouwen nog steeds niet verwijderd. Andere gebouwen zijn nog steeds
gestut of dichtgetimmerd. Om en door zo’n beetje het hele stadscentrum staan
hekken om de bezoeker op afstand te houden. Het lijkt met andere woorden alsof
de aardbevingen net een week geleden hebben plaatsgevonden. Waarschijnlijk een
kwestie van geld.
|
Voorbeeld van een 'gapfiller' |
Sommige
terreinen die wel zijn opgeruimd en een kale bedoeling achterlieten, zijn door
‘gap fillers’ (letterlijk: gatenvullers) voorzien van leuke initiatieven als
muurschilderingen, kunstwerken of tuintjes. Voor de kathedraal is in 2013 een voorlopige
oplossing gevonden in de Cardboard Cathedral. Inderdaad: karton. Een serieus
bouwwerk van 96 kartonnen buizen, houten frames en een plastic dak. Het is het
sterkste gebouw van Christchurch op dit moment.
|
RE:Start - winkels in zeecontainers |
In veel van de gebouwen
die het niet hebben overleefd of nog steeds gesloten zijn, zaten winkels,
hotels, restaurants en cafés, en ook kantoren. Hoewel er aardige pogingen
worden ondernomen om daarvan toch weer een en ander terug te brengen, ontbreekt
het de stad aan levendigheid. Op een doordeweekse dag is het er sáái. Het is
maar de vraag of het veel beter gaat worden, of de stad haar ambities kan
verwezenlijken. We hebben ons nl. laten vertellen dat de grondprijzen enorm
zijn gestegen, dus veel bedrijven willen of kunnen niet eens meer terug naar
het centrum.
Een ‘aparte’
ervaring dus om door het gehavende Christchurch te lopen. Maar het wrange is
dat de stad daardoor in zekere zin ook wel weer heel fotogeniek is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten