Westland

Yep, Nieuw-Zeeland kent ook een Westland. 
Het heeft alleen niets met bloembollen of kaas te maken; het is het gebied boven Fiordland dat de hele westkust van Haast in het zuiden tot Westport in het noorden beslaat. 'Westcoast’ is dan ook dan ook de andere benaming die ervoor staat.

Uitzicht over Wanaka na stevige klim
Vanuit Fiordland moesten we eerst terug het binnenland in om bij de westkust te kunnen komen. Ondanks het leuke, levendige centrum aan het water lieten we het veel te toeristische (en kleiner dan we dachten!) Queenstown snel voor wat het was. Het 60km noordelijker gelegen Wanaka voelde daarentegen beter aan en kon ons wat langer boeien. Het ligt prachtig aan de zuidoever van Lake Wanaka met de bergtoppen van Mount Aspiring National Park op de achtergrond, en heeft een gemoedelijke sfeer met leuke eettentjes.

In Westland kan het net zoveel regenen als in Fiordland. Wij hebben er een paar frisse, sombere en natte dagen gehad, maar hoefden gelukkig geen hoogtepunt te missen. Niet voor niets grenst het regenwoud hier aan de kust. En niet voor niets zijn ook in dit gebied de stekende zandvliegen een ware pest. Vanuit Wanaka is het een lange, maar mooie route langs water en bergtoppen naar het gehucht Haast. Haast is wat ons betreft zandvlieghoofdstad van Nieuw-Zeeland; Fiordland is er niets bij. Nu begrijpen we ook de naam 'Haast': bezoekers weten niet hoe snel ze hier weer weg moeten komen…

Highway 6 door Westland voert tussen de hoge bergtoppen van de Southern Alps (o.a. de andere kant van Mount Cook) en de grillige kust langs de Tasmaanze Zee, door dichte begroeiing, kleine plaatsen en gehuchten. We maken de makkelijke wandelingen naar de Fox en Franz Josef gletsjers, de twee meest toegankelijke gletsjers in de Southern Alps. We zien op plaatjes hoe hard deze gletsjers in slechts een paar jaar tijd zijn geslonken (en de wandeling er naartoe dus langer is geworden); dat gaat met vijf meter per jaar! 

Winnaar Driftwood & Sand
Door het plaatsje Hokitika laten we ons aangenaam verrassen: kleurrijk, compact, aan het strand, artistiek, leuke eettentjes en een koffiecultuur. We treffen ook toevallig de laatste dag van de ‘driftwood and sand sculptures’ (kunstwerken van drijfhout) op het strand. Greymouth is de grootste plaats aan de westkust en zou voor ons alleen een tussenstop zijn, ware het niet dat de regen ons daar een dag houdt. Maar elk nadeel ‘heb’ z’n voordeel: we doen eens gek en pakken een film in de plaatselijke bios. We houden het wel in stijl; het wordt de film ‘Wild’ over een trektocht aan de Amerikaanse westkust. 
Tussen Greymouth en Westport  liggen de Pancake Rocks, een rotsformatie die lijkt op stapels pannenkoeken. Nu is dat wellicht wat overdreven, maar wetenschappers staan voor een raadsel hoe en waarom weer en wind nou net op deze plek – en alleen op deze plek – deze rotsen hebben gecreëerd.

Onze reis langs de westkust eindigt in het weinig interessante Westport, van waar we langs de Buller River weer het binnenland induiken voor het laatste avontuur op het Zuideiland, het noorden. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten