Via een
bezienswaardige route door het binnenland rijden we van Christchurch e.o. weg.
Nu voelt het pas alsof onze roadtrip door Nieuw-Zeeland echt begint. De route
voert in eerste instantie door het vlakke platteland met keurig verdeelde
percelen waarlangs kaarsrechte hagen staan. Het verschil met Nederland is dat bergen (The Southern Alps, en in het bijzonder de Mount Hutt Range) de achtergrond
bepalen. Halverwege doorkruist de door gletsjerwater gevoede en daardoor
knalturqoise Rakaia River dit landschap.Met Mount Hutt (2190 meter) komen ook de eerste skigebieden in het vizier en de kleine plaatsjes daar omheen, die ’s
winters uit hun voegen barsten. In de zomer kan er prima gewandeld en
gemountainbiket worden in deze omgeving.
Lake Pukaki en in de verte Mt. Cook
Vanaf deze route
gaan we verder het binnenland in, naar Mount Cook. Met 3724 meter is dit de
hoogste berg van Australasia (Oceanië en Azië). In eerste instantie hebben we
er een hard hoofd in omdat het zwaar bewolkt is, maar blijkbaar zijn een paar ‘heuvels’
van nog geen 1000 meter erg goed in staat om wolken tegen te houden, want zodra we op
een hoogte van slechts 709 meter Burkes Pass over rijden straalt de onbewolkte, warme lucht
ons tegemoet. Wat een bof! We passeren twee knalturquoise gletsjermeren, Lake
Tekapo en Lake Pukaki. Lake Pukaki ligt ten zuiden van Mount Cook en al vanaf de
zuidkant van het meer heb je – bij helder weer - goed zicht op de berg, terwijl
die toch nog 55 km verder weg ligt.
We kamperen
primitief (want geen douches en warm water) aan de voet van Mount Footstool en de
Mueller gletsjer. Maar dat hebben we graag over voor deze prachtige plek
waarbij we omringd worden door (besneeuwde) bergtoppen en af en toe het ijs
horen kraken. We maken er een wandeling van vier uur door Hooker Valley naar
Hooker Glacier Lake, een gletsjermeer (helaas niet knalturquoise maar grijs)
mét drijvend ijs en letterlijk aan de voet van Mount Cook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten